এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
নদীবোৰে আই মাতৃ বসুধাৰ বুকু জুৰ কৰি শান্তিৰ শীতল ধাৰ কেনেকই বই কুলু কুলু কই গই আছে দুয়ো কাষ সুজলা সুফলা সেই শস্য-শ্যামলা কৰি ; মৃদু সি হিল্লোল লাগি বসন্তৰ নৱ কেনেকই আহা ! তৰু লতা উঠিছে মুঞ্জৰি ভ্ৰমৰ গুঞ্জৰি বিকসিছে ফুল, শুনি সি কবিতা আজি নিলাজী বনৰ দৰে জাপ খাই থকা সৰগত হ’ক মোৰো এই হৃদয় উৎফুল ! গছে গছে পৰি সেই চৰাই চূ কতিবোৰ কিবা আনন্দত ভোৰ ! কৰে সি কি কলৰোল ! [20]
