এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
দোর্ঘোৰ অৰণ্য ভৰা লতা গছ গছনিৰে,
দুষ্ট চাউডাঙ্গ গই লুকাল আৰত!
গদাও উলটি আহি গছৰ ছঁয়াত
জুড়ালেহি এখন্তেক দুখ ভাগৰত॥
১১
আহিলে আকউ শান্তি দুর্ভগা গদাৰ!
কিন্তু পুনু আহি চিন্তা নির্দ্দয়া ৰাক্ষসী
জ্বলা কলা কৰিলেহি মন দুর্ভগাৰ
আকউ ঢউৰ মাজে চিন্তা সাগৰৰ
উটি-বুৰি গদাপাণি কান্দিব ধৰিলে।
নিয়ৰৰ টোপা যেনে মাঘৰ মাহত,
গদাৰ চকুলো ধাৰি সিৰূপে সৰিলে॥
“পিতাৰ ইচ্ছা মােৰ নুগুছে বিপদ!
“যতে আহো ততে আহি শতুৰুৱে পাই,
“কি কাজ মিছাতে আৰু পৰ্ব্বত মাজত
“অকলে পলাই থাকি দুখ কষ্ট খাই!”
