এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ডেচ্দিমোনা
৮
কলঙ্কৰ মহি, প্রিয়ে! নিৰ্ম্মল মুখত?
পবিত্র বংশত কিয় কলঙ্ক আনিলা?
হে ঈশ্বৰ! কৃপা কৰি কৰাঁ দৈববাণী
ডেচ্ দিমোনা পতিব্ৰতা সতীত্বৰ খনি॥”
( ৮ )
ধীৰে ধীৰে সাৰ পাই, উঠিলা, সুন্দৰী!
চকুমেলি চাই, তুমি স্বামীক দেখিলা
(ডেচীৰ প্ৰাণৰ প্ৰাণ হৃদয়-দেবতা)
বিষাদিত দেখি মুখ, সাদৰে শুধিলা
“কিয় আজি বিষাদিত দেখো, প্ৰাণনাথ?
বিমৰ্ষ তোমাক দেখি, কান্দিছে হৃদয়!”
শুধিলে ওথেলো ধীৰে, “সুমৰানে, প্রিয়ে!
ইষ্ট দেৱতাক নিতে শুবৰ সময়?”
বুলিলা সুন্দৰি! তুমি, “যাৰ প্ৰসাদত
তোমাহেন সৰ্ব্বগুণী পালে স্বামীধন,
সেই পিতা ইষ্টগুৰু জগত পতিক
নিতউ ডেচীয়ে কৰে ভক্তিৰে স্মৰণ॥
সকলোৰে পিতা তেওঁ সৰ্বশক্তিমান,
তেওঁক নিতউ কৰোঁ ভক্তিৰে প্রণাম॥”
