পৃষ্ঠা:ডেকা-গাভৰুৰ লক্ষণ চৰিত্ৰ.djvu/২১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

= = = = ( ১৫ । ক্ষণী হলেও কুলক্ষণী বুলি জানিব । যাৰ বাত বিলাক দল ক'লা আৰু সেৰে, তেওঁ দুৰ্ভগীয়া আৰু সদায় দুখত পৰি থাকে, সুখনো কি কন্তু তেওঁ বিলাকে একে। জানব নােৱাৰে ১৭। যি তিৰোতাৰ জাত বিলাক বগা, মিহি, সমান আৰু একুৰি দুটা ই থাকে তেওঁ কল্যান কৰিণ। সাৰ ত দেখিবলৈ নেয় তে বাৰী হয়। ১৮। “য তিৰােতাৰ জিৰ বগা •ে পাণীত পৰি মত ভয় য'ৰ মেঘ বৰণীয়' তেওঁ ৰা, যা * ফুট তেওঁ দুখীয়া, যাৰ দাল হে নােখোৱা বস্তু খাবলৈ ইচ্ছা কৰে, আৰু যাৰ বহল ও বিলাকে ঘৰৰ কাম কৰাত ও হয় ১৯ যি তিৰোতাৰ কালত ঘঁহিৰ লেখিয়া গাত গামােছ' লোৱা কালত কুলি চৰাই লেখিয়া আৰু গা- ভৰ কালত চাকৈ চকোৱাৰ দৰে মাত মাতিলে তেও নমৰালৈকে সুখত থাকে। ২। যি তিৰোতাৰ গাটো লনী সােনৰ লেখিয়াক ব, আৰু হাতৰ তলুৱা ৰা পদুমৰ লেখিয়া হলে তেওঁ সকলােতকৈ সুলক্ষণ হয় । যি বিলাক ও দুটা জৰ তেওঁ অলপতে গিৰীয়েকৰ মূৰ খায়।