এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৩
বিহুৱতী
হুচৰি-ঘোষা
ষষ্ঠবিংশ অধ্যায়
শঙ্কৰ এ’, আমাৰ নিজৰ গুৰু
দৈৱকী-নন্দন দেৱ,এ। ৫০১।
কৃষ্ণাইৰ মূৰৰে বকুল এপাহি
নিয়ৰ পাই মুকলি হল, ঔ গোবিন্দাই ৰাম॥ ৫০২।
ৰাধাই বোলে কৃষ্ণাই, আমাক পাৰ কৰাঁ,
এই যমুনাৰ জল, ঔ গোবিন্দাই ৰাম॥ ৫০৩।
মথুৰাৰ ঘাটতে কানাই পাৰ কৰে,
ৰাধাৰ মুকলি চুলি॥ ৫০৪।
অৰ্জ্জুনৰ ৰথৰ সাৰথি, নাৰায়ণ,
হে অ’ দুৰ্যোধন॥ ৫০৫।
কলমৌ খাওঁতে বুঢ়া হনুমন্তই
নগৰি কৰিলে চন, ঔ গোবিন্দাই ৰাম॥ ৫০৬।
দেউতাৰ পদূলিত গোন্ধাইছে মধুৰি,
কেতেকী মলমলায়॥ ৫০৭।
হুৰাই ল’, সৰগৰ তৰা।
চাই থাক অ’ নিলগৰ পৰা॥ ৫০৮।
হুৰাই ল’, নাহৰৰ কলি।
ৰৈ থাক অ’ আহোঁগৈ ঘূৰি॥ ৫০৯।
