পৃষ্ঠা:চিন্তা-তৰঙ্গ.djvu/৪৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
চিন্তা-তৰঙ্গ

পুৰণি জোনাকীৰ পৰা উদ্ধৃত

জোনাকীৰ প্ৰতি সম্বোধন।

নাবাজে টোকাৰি মোৰ কিহে মোক পালে?
উছাহ অগনি হায় নিৰাশে সুমালে!
অসম নহয় ইটো জ্বলন্ত শ্মশান!
কি হব লেখিলে কলে নাই য’ত প্ৰাণ?
কুৰিশ শঁকৰ যাক পোহৰে নোতোলে,
কি হব জোনাকী হায় তোমাত লেখিলে?
ঘোৰ এন্ধাৰত তোৰ মিটিকি পোহৰে,
অসমক কেতিয়াও পোহৰ নকৰে।
বুজিও নুবুজা যত শিক্ষিতৰ দল,
ভণ্ডামী লুকাই আছে ঢাকনিৰ তল।
বিধিৰ নিৰ্ব্বন্ধ সিটো নহয় খণ্ডন
অসম তোমাৰ নাই উন্নতি লক্ষণ।
বুজা নাই একো কোনে দেশৰ কি হব,
ধৰ্ম্মহীন কোন জাতি উন্নতি লভিব?
পৃথিবীৰ বুৰঞ্জীয়ে জ্বলন্ত প্ৰমাণ
কৰিব ই কথা ঠিক সত্যৰ বিধান।
দিনৌ নতুন সূৰ্য্য চন্দ্ৰৰ উদয়,
নতুন জাতিয়ে, দিনে, নিতৌ প্ৰকাশয়!