________________
চিত্ৰ-ভাগৱত { ১৭৮ )। चित्र-भागवत দৃঢ়মুঠিৰে ধৰিলেহি। তাকে দেখি বলদেৱ লৰি আহি কুফৰ ভীৰ এন্ধভ লিয়া। ভৰ ৰহ্মৰ অলৰ দীৰ হৃথা এন্ট্ৰি পিছত উপস্থিত হল। আৰু শ্ৰদাম আৰু গোপীবিলাকো স্মায় স্বীয় স্বীকাল স্বীৰ সীমিয়াঁ মী অন্ধ যী বন্দিন বলদেৱৰ পিছত আচৰিত হৈ হাত দাঙি থিয় দিলে। होकर देखने लगे। [LIN21073 সিদ্ধ। বিদ্যাধৰ। দেৱনাৰী পুষ্পবৃষ্টি কৰিছা। গন্ধৰ্ব্ব। LNQ107C কৃষ্ণে অষ্টিক বধলা। ৰাম। বসুদাম। গোপী। ভগবান কৃষ্ণই অৰিষ্টক মাৰি পেলালে; সি মাটিত মুখথেকেচা মাল ঘন ঋবিন্ধী মাৰ ভালা। এ মৃগ্ৰীষৰ সিৰ খাই বাগৰি পৰিল। তেতিয়া কৃষ্ণই তাৰ মূৰত ভৰি দি শিংজোৰা অভা। নৰ ৰূদ্যান ভম্বন্ধ নিৰ সৰ বন্ধ, সীমান্ধী ভাভ, উভাবিলে—এটা শিং অগহাতত আৰু আনটো শিং বাওঁহাতেৰে বন্ধ ৰীমন্ধী ব্যক্কিন দাঘৰ্ষ স্বীৰ কুম্বন্ধী কাৰ্য চাষ ৰূধৰ কান্ধত তুলি ললে। বলদেৱ আৰু অন্যান্য গোপ গোপীবিলাক , লিয়া। অলকন স্বীৰ দূৰৰ নীল শীঘিয অসম আন্ধৰ
