পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৯৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৮
চন্দ্ৰাৱলী।


চন্দ্ৰাৱলী॥ ভাবিছা লোকৰ কথা,
নিজৰ নিমিত্তে হ'লে
নাই বা একোকে মনত;
তোমাৰ প্ৰাণৰ ধন চন্দ্ৰাৱলী নামে
তোমাৰ তেওঁৰে স'তে
মিলনৰ একো ভবা নাই।
পুষ্কৰ। ভাল লাগে দেখি মোৰ লোক সন্তোষ,
নিজৰ দূৰণি আশা বহু আঁতৰত।
সেই আশা সিদ্ধি হ'ব
ঈশ্বৰৰ এনে ইচ্ছা কদাপি নহয়।
চন্দ্ৰাবলী। বাৰু সিদ্ধি হয় যদি,
ওলায় তোমাৰ চন্দ্ৰাৱলী,
সন্তোষেৰে হ’বা জানো দুয়োটি মিলন?
পুষ্কৰ। কদাপিও অসম্ভব সম্ভব নহয়।
চন্দ্ৰাৱলী। অহঙ্কাৰ কৰা নাই,
কিন্তু, জনাওঁ তোমাক—
বহুত ডাঙ্গৰ গুণ আছে মোৰ গাত;
তোমাক বঞ্চনা কৰা
কদাপিও উদ্দেশ্য নহয় মোৰ।
আছিল দদাইলেও এই অৰণ্যতে
কৰিছিলে বশ পিশাচকো,
পুহিছিলে কৰ্ণ-পিশাচিনী,