পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/২৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩
চন্দ্ৰাৱলী


হেমাঞ্জলী। নোযোৱানে তুমি বাইদেও?
চন্দ্ৰাৱলী। যাওঁ বাৰু—
আহিলোঁ এতিয়া আমি থাকিবা পুষ্কৰ।

চন্দ্ৰাৱলী আৰু হেমাঞ্জলীৰ প্ৰস্থান।


পুষ্কৰ। নোলায় মুখৰ কথা!
ক'ব খুজিলেও নোৱাৰোঁ ফুটাই ক’ব।
ৰাজ কুমাৰীয়ে, কথা পাতিবৰ মনে
আহিল উলটি
নোৱাৰিলোঁ মুখেৰে মাতিব।
পিঞ্জৰকো জিনিলোঁ ৰণত,
কিন্তু অবলা বালিকা
ৰাজ–কুমাৰীয়ে মোৰ
পৰাজয় কৰিলে হৃদয়।

পৰশুৰ প্ৰবেশ।


পৰশু। নেথাকিবা এই নগৰত;
গুণৰ আদৰ নাই,—
গুণী হলে দণ্ড পায় বা বিচাৰত।
তোমাৰ গুণত আজি
বিশ্বপাল খঙ্গত জলিছে।
সেইবাৰে ক'লো-নেথাকিবা তুমি,
যোৱা গুচি আন দেশলৈ।