সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ঘোষাৰত্ন.djvu/৭০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৪৬)

সন্তৰ পদধূলীৰ মহিমা।

চবি।

বহুগণে শুনিচন্ত,   জড় বিপ্ৰে তাত কন্ত,
 সত্য বস্তু দেৱ ভগৱন্ত।
তপো তাঙ্ক নপাৱয়, যজ্ঞৰ থলত ৰয়,
 দেব পাঢ়ি নপাৱয় অন্ত॥২০৮
কেৱলে সন্তৰ ধূলী, শিৰে যিতো লৱে তুলি,
 আদৰিয়া কায়বাক্য মনে।
সিজনে হৰিক পাৱে, তানে নাম গুণ গাৱে,
 বৈকুণ্ঠকে পাৱে অযতনে॥২০৯
কৃষ্ণৰ আদেশ পাই, উদ্ধৱ গোকুলে যাই,
 গোপীকাৰ দেখিয়া ভকতি।
মহা প্ৰেম অনুৰাগে, উদ্ধৱে গোপীৰ আগে,
 ধূলা মাগে কৰিয়া মিনতি॥২১০
ইতত গোপীকাৰ ধূলী, শিৰ পাতি লৱে তুলি,
 যিতো তৃণ লতা বৃন্দাবনে।
তাসম্বাৰ মধ্যে মঞি, এক তৃণ হুয়া ৰৈবো,
 ধূলা লৈবো কায়বাক্য মনে॥২১১
নন্দৰ ব্ৰজত যত, আছে গোপী সবে ভক্ত,
 পদ ধূলী বন্দো তাসম্বাৰ।