এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২০)
নিদ্ৰাৰ উঠিয়া, পূৰ্ব্বৰ বৃত্তান্ত
সমস্তে কৈবে পাৰয়॥ ৮৯
সেহি মতে ব্ৰহ্মা, লভন্তোক বেদ,
যাতে গুরু সমস্তৰ।
কেনে বোলা তুমি, বেদক পাসৰি,
খেদ কৈলা বহুতৰ॥ ৯০
ইতো শঙ্কা তোৰা, নকৰিবা মনে,
বেদৰ গুরু আছয়।
যাহাৰ অৰ্থক, বিচাৰিয়া মহা;
মুনি সবো মোহ হয়॥ ৯১
এতেকে বেদৰ, অৰ্থক জানন্তা,
ভগৱন্ত কৃপাসিন্ধু।
তাঙ্কে ধ্যান কাৰ, মনে রূপ ধৰি,
তৰা ইতো ভৱ সিন্ধু॥ ৯২
ময়ো তাঙ্কে ধ্যাঞো তান কৃপা পাঞো
নাৰদৰ কৃপা পাই।
এখনে জানিলোঁ, তান্ত বিৰা মোৰ,
ইষ্ট দেৱ আন নাই॥ ৯৩
যি হেতু ব্ৰহ্মাৰ, পৰাধীন জ্ঞান,
স্বতঃসিদ্ধ ভগৱান।
