সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গোপীৰ বস্ত্ৰ হৰণ.djvu/২৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১
গোপীৰ বস্ত্ৰ হৰণ
 

জীৱ অঙ্গে তুমি এবেশিলা গাৱে গাৱে ৷
আবে আমি তােমাক ভজোহো নানা ভাৱে ৷৷

————


ত্রিপদী ।

আমি গােপীগণ, নজানােহো একো,
 মহা মূৰ্থ ভৈলাে আমি ৷
এই দোষ প্রভু,  ক্ষমা এই বাৰ,
 তােমাতেসে ভৈলাে দাসী ৷৷
তুমি সত্য আতি,  অপাৰ শকতি,
 তুমিসে সেই অনন্ত ৷
জগততে সদা,  তুমিসে প্রকাশা,
 অন্তর্যামী ভগৱন্ত ৷৷
তুমি মােৰ হিয়া;  তুমি মােৰ প্রিয়া,
 তুমি আছা ৰাখি পালি ৷
তুমি অতি জ্ঞানী,  তুমি অতি মানি,
 তােমাক সেৱে সকলি ৷৷
তুমি নেৰাখিলে,  ৰাখােতাহা নাই,
 তুমি মহেশ্বৰ দেৱ ৷
তােমাৰেসে প্রিয়,  সব গােপীগণ,
 মনে কৰো আমি সেৱ ৷৷