পৃষ্ঠা:গুৰুদক্ষিণা.djvu/৭২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

() বাই গৰু চৰই ফুৰিছিলো। আমি কেষ্টপিনে সানি। -দ, অহঙ্কাৰ কৰিব নেপায়। ফেও মাফ পেটতে জানি নাহে। সাংসাৰিক বিষয় কমে সংসাৰত শিকি নয়। এবিলাক বা দুখীয়া, যা বাহি নোহোৱা- বাবে অলপ দুকে ৰ দুখ বুলি ভাবে। ১ চা-কালি যে আমি ধুমুহা বণতীয়াই থাকি, এনে আশাই নাছিল। ২য় ছাল কৈ খোপাই। গম পোলা সেই কেটী সালটোৰ ফোন কৰোতেই চুলি আগে নয় গৈছিল। আ -এইবাৰ এই সটপ আমাক লাখেলায় হে ৰাখিলে। মই আৰু কেতিয়াও হৰিলৈ নাহে। ঘ-ই ফিতাহিখন বোপাইত। বলাই ঠা খৰিৰ দৰে গৰৰ গৰি নহ। মোৰ ঠাই তে আইনত ০ৈ শত, তেলি ই এটা সমান ১০ হা-চৰাইৰে সৰু লং গত ৰাই। দেখা নাই কালিৰে পৰা ইংৰ শৰি? ই না এলে, আমি এ যিনি নেই।