পৃষ্ঠা:গুৰুদক্ষিণা.djvu/৩৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(২৫) চ। বৈক। আই, ই আৰু সোণাইহঁতক পঢ়াওঁ। পণ্ডিত নোলালনে? আ! সোণাইক মই নেদেখি কেনেকৈ!! সোণাই, মোকো লগত লৈ যোৱ।। মই শেখে নেনখিলে কেনেকৈ কিম? (কালে)। বল। এতিয়া নেদেখিনা-সেইহে ও মই তাইক আশ নিদিও। আমি যাবলৈ দি লৈ ওলালো। বেটী কাপ। ' এখন হক-না কৰিছেহি। ও পাগী, ইয়াৰপৰা আদিয়া। মুখৰ খুজি চৰু টুকি সাদৰখন চেলাই দেখুৱাব নেলাগে। কফ-দা, তোমাৰ মন উগ্ৰ খাৰ ৰখা নিতান্ত অন্যায়। তাই আমাক পায়, সেইগুণেৰে লৈ ওলোৱা দেখি মন জোৰ কৰিছে। মাৰ জগতত এই আমাৰ মাৰাই পাৰ মন? শো পায়। তুমি চঞ্চলৰ নিচিনা মৰমিয়ালকে প্ৰেমিক বুলি। এনে প্ৰেমিক জগতত পোৱা ৰ টান। যি সৰু লেকে চলৰ চকুৰে চাই থম কৰি পাৰে, সেয়ে জ চণ গেম। মোৰ চলা কাপোৰ, ময়ো - লা আপন। (লক) তই মন থেৰ ন. বিবি নেই। আমি আগে নৃবি আহি। বলাই