পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/৬২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

অনিল কৃষ্ণাসে ৰৈলা শক পাশে সেৱা কৰি গুৰুৰ পণে। সমস্ত ভক্তক আনি দিলা কাকো পাট দুনি পটুক তেলক কলে দিল। কৰ একান্ত দাস | পায়া হল না। নাৰায়ণে আনন্দে থাকিল। ২৬ দুড়ী শুনা আতপৰে যি কৈলা শৱৰে পাটবাউলীক যাই। ভকতক সঙ্গে | শৈয়া মহাজে বিচাৰি পাইল ঠাই। চাইল ঘূৰি ঘূৰি বামে উঠি ফুৰি দেখে সবে আছে জুৰি। ভাগ বেত নল | কৰে হলৰুল | বাস বময় পুৰী। ২৮৭ কৰি মন | বিলবো না চাহিল দশোদশ। বৰপেটা গ্ৰাম | নাম আপা দেখিয়া জৈা হৰি।