এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
কবি কলা কেশৰী গুৰু না। হোৱে যদি শান্তি তৰু ভাৰ্যা এথা আনা। ১৭২ আনো যত পণ্ডিত আহাহা যত মান। বোলোহে বিচাৰি কন্যা তো সবে আন। শুনা কহো আমি আৰে সংগোপ বচন। শাতী বুলি ইহাক আম বিবা জন। ১৭৩ তাহাৰ পৰীক্ষা চাওঁ বুলিলে ৰজাই। এল এক পলল যি এনে আনে যাই। অনন্তৰে মাটি বাকি জানমাৰে দিব। সৰ্বলোকে তাতে তেবে এমাণ কৰিব। ১৭৪ এহি শুনি পণ্ডিতসকলে ভৈলা। বিএগণে বোলে কৈতো শান্তী নাহিকয়। ভূঞাগণ দূতবে দেশ বিচালি। উত্তৰে দক্ষিণে কতো শতী নেদেখি।১৭•৫ তৰ্ক বিভাপতি ভট্টাচাৰ্য্যৰ ধৰিণ। যাইবে আমি শাতী মানি মনত আপুনি। এহি লি কলা আছে বেখে চল যাই। লেয় শবে কোন প্ৰমাণ নাই। ১৭৬ পূ বলে না তুমি আচাৰ্য নাৰী। শৰ মহিমা বুভিতে নাপাৰি। পলো এ নি আছে পীৰ এতি। নী বি গে না। ১০০
