সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/৩৭৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

পায় সবে কীৰ্তন কৰিয়া হৰিনি। বৈকুণ্ঠপুৰক ভাৰ শব্দ গৈল নি। এহিমতে যেবে মহোৎসৱ পাল ভৈল। বিদায় কৰিয়া সবে ঘৰি গৈল ও ১৫ ম কৌতুকে সবে গৃহে চলি। পুৰ ভাৰ্য্যা সাৰে আগে হিল কিনো অদভুত শক্তি কুসুম কুমাৰ। এহি বুলি লোকে প্ৰশংসা বাৰে বাৰ। ১৫৪ এহিমতে তৈতে যেবে কত দিন আহে। তানিয়োক যে কথা লৈ তাৰ পাতে। এয়ত মাৰ দুই সূৰ্যৰ ভাই। মত শৰে তাক আনিল মতাই। ১৬৫৫ পিতৃৰ কালৰ ৰত নপতি আহিল। লবে ৰাভাৰ মানে হোক দিল। শান্ত কৰিবক মনে না কৰিল। পাচে দুই পিতামহে আচ। ১৫ শৰ আৰে আহি লৈ ফুৰাকান। ইবহে বিহা কল পাই কৈত জল। বুঢ়াক আদি যত জাতি বন্ধুগণ। সবে হতে বিচাৰে যতেক মিলগণ ১৫ হৰি মাৰে। এ এ। হে কৰু লাগি কিন্তু বৰ।