পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/৩১৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

পৰম আনন্দে দেৱ শৰে পান। ছা সকলোৱে এনে বিষাদ।৩৫১ শহুৰে পঢ়ান্ত দেখি কোপ বৰ লৈ। বিপক্ষ বিপ্ৰৰ গৱে অগ্নি জলি গৈল। যি যিব ক লাগি ছাত্ৰক পান্ত। আপুনি শৰদেৱে শিকাৰ্য্য সাথত।১৩৫২ দেখিয়া ও অতি হৰিষ মিল। পত্নী শক খ ৰ দেই। চতুৰ্দশ বহন যে ছাপালে আছে। কাৰৰ একাদশী তিথি মিলিলে পান। ১৩৫৩ বৰক লাগিয়া এল নগৈল। কঠ পাৰি ছাত্ৰলে শুতিয়া ৰহিল। এতি ৰে ঘৰে ছাত্ৰগণ যেৰ আছে। অদভূত কৰ্ম গু জেলিন্ত গাছে ১৫৪ পা লোক পিন্ধি ছাত্ৰশালে গৈ। শক দেখি এক বিস্ময় নি। মাঠাৰ উপৰ সৰ্পে আছে এ খৰি। হেন দেখি এক সুৰত ৰাম হৰি। ১৩৫৫ যেতিক্ষণে কম বুলি খেৰি দিল। শৰক এৰি পাচে স আৰিল। নাম লৈৰে শুনিয়া শ উঠিল। এক লেখিয়া কঠ হতে নামিলত। ১৫৬