এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
তৰিত গা সবে ঘৰে তাত অনন শুনা পূৰ্বাপৰ কথা। যশোদা বান্ধিলা। | অৰ্জন ভলি গোকুলত কৃষ্ণে তথা। কৰিলন্ত স্তোত্ৰ বালক সবে কহিলা। শিৰ বচন খৰে কোনন নন্দে তাক মানিল। ১১৪ কহিলো সকলে শুনা সেহি ফলে গাৱে পোৰা ৰোগ ভৈলা। মাক দেখা | ন সেহি লেখা আবেসে বৈকুণ্ঠে গৈল। অধিক ভাজিল যশোদা বালি | তেন্তে সত্যসন্ধ্যা আই। কহো আৰ হেতু | শুনিয়ে যিহেতু | মাৰিল। তেন্তে অই॥১১৪১ তৈলা অপৰাধ | সেহিসে এক কৰুক বান্ধিলা যাতো। যি আত দেখিয়ে সাত | কাকৃতি কবিয়া নাতো। নিলা বাদ এৰি অনা সৰে কঢ়ি কৰ চৰিত্ৰ শীল।
