পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/২৩৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

এই বিষ হেনাতে কৰে কীভা। মল॥ল কৰি | ফুৰে লো ভৰি নাহি যেন ক্ষুধা পীড়। কতো ঠাই বসি যোক অভ্যালি উফলাৱে গাৱগোট। আৰু মণি টাৰ হিণ্ডিয়া হাতৰ | পৰে পায়। বৰ চোট॥ ১৯৭ বায়ু নিবোধিয়া কাকো নাতিৰা বসিয়া মৌনে খায়। | চায়া কৌতুহলে আনন্দে চায়া হায়। মণি খাৰু যত | কোয়া সম | টোপালি বান্ধিয়া লৈয়া। বোলে শিশুসবে দিবে। আমি আৰে ভূঞাৰ আগত গৈয়া॥ ১৯৮ শৰে বোল | ভাল কথা নয় | মোক দিয়া চাও চাও। মিয়া মোৰ হাতে মাগোহে সবাতে | একে বলে বৰে ৰা হাতাহাতি কৰি শৰ