ইতঃপূৰ্ব্বতে, গীতাৰ সপ্তম আধ্যাত, ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণই যিবোৰ গুপ্ত ৰহস্যৰ বিষয়ে উনুকিয়াইছিল, তাৰ সূক্ষ্মতত্ত্ব নিখুতকৈ উপলব্ধি কৰিবৰ অৰ্থে অৰ্জ্জুনে আগ্ৰহেৰে সুধিলে, “হে পুৰুষোত্তম মধুসূদন ! ব্ৰহ্ম কি? অধ্যাত্ম নাে বোলে কাক? ধৰ্ম্ম নো কি ? অধিভুত(১), অধিদৈব (২) অধিযজ্ঞ(৩) নো কি, আৰু কেনেকৈ চিন্তিব লাগে? অধিযজ্ঞ দেহৰ ভিতৰত নে বাহিৰত অৱস্থিত ? আৰু মৰণকালত সমাহিতচিত্ত পুৰুষৰ হৃদয়ত তুমি কিৰূপে উদয় হােৱাঁ ? অধিযজ্ঞ যদি দেহৰ ভিতৰত থাকে, তেন্তে তেওঁ বুদ্ধি আদি ৰূপে বিভাজিত হয় নে স্বতন্তৰীয়াকৈ হয় ?”(৪)
_____________________________________________________________________
(১) পার্থিব ক্রিয়া-কৰ্ম্মাদিয়েই অধিভুত নামে নিৰ্দ্দিষ্ট। যজ্ঞাদি কৰ্মানুষ্ঠান ইয়াৰ অন্তৰ্ভুক্ত ৷—গীতাসন্দীপনী, কৃষ্ণানন্দ স্বামী ৷
(২) দেৱতাদিৰ ধ্যান, অথবা আদিত্যমণ্ডলৰ মাজৰ জীৱচৈতন্যৰ নাম অধিদৈব ৷-—গীতাসন্দীপনী, কৃষ্ণানন্দ স্বামী ৷
(৩)যজ্ঞৰ আশ্ৰয়ত যাৰ অৱস্থিতি তেনে কোনো দেৱতা বিশেষ, কিম্বা পৰব্ৰহ্মকেই অধিযজ্ঞ বোলা হয় ৷—গীতাসন্দীপনী, কৃষ্ণানন্দ স্বামী ৷
(৪)গীতা, ৮ম আধ্যা, ১-২ শ্লোক ৷
