সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/৭৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(৭০)

যুদ্ধ বিনে মৰণ নিন্দিত ক্ষেত্ৰিয়ৰ।
সিকাৰণে মৰোঁ কৰি সমোখ সমৰ॥৩৬২॥
জিনিলে পাণ্ডৱে মোৰ কূটৰণ কৰি।
সিনো কত দিন ভুঞ্জিবেক বসুন্ধৰী॥
পাণ্ডৱে জিনিল নাম থাকিল আমাৰ।
গাৱে গাৱে একো পৰ্ব্ব ভৈল ভাৰতৰ॥ ৩৬৩॥
এহি বুলি তযু পুত্ৰ থাকিলন্ত তথা।
পিতৃমাতৃ আমাৰ শুনিবা এহি কথা॥
স্বধৰ্ম্ম জানিয়া হৃদয়ত দিয়া ঠাই।
অনাথ ভৈলেক মোৰ বৃদ্ধ বাপ আই॥ ৩৬৪॥
দুশীলা ভগিনী মোৰ জীবে কেন কৰি।
শত ভ্ৰাতৃ ভাৰ্য্যাৰ স্বামীয়ো গৈল মৰি॥
সবে কৰ্ম্মফল ভুঞ্জো কাৰো দোষ নাই।
এহি বুলি চিতত সবেও দিল ঠাই॥ ৩৬৫॥
এহি শুনি তথাতে আছয় দুৰ্য্যোধন।
বোলা ৰাম ৰাম সবে সভাসদগণ॥ ৩৬৬॥

⸺⸺

ছবি।

কৃপ কৃতবৰ্ম্মা দ্ৰোণী, লোকৰ মুখত শুনি,
সমৰ ভূমিত পশিলন্তে।
দেখিলন্ত পচে যায়, পড়ি আছে কুৰুৰায়,
পুৰন্দৰ যেন স্বৰ্গ হন্ত॥