সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/৩৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩৩)

নোহো বক, কীচক, হিড়ীম্ব, জৰাসন্ধ।
মই দুৰ্য্যোধন ৰাজা পাৰোঁ তোৰ কন্ধ॥ ১৬৩ ॥
কৌৰক ৰাজাৰ হেন শুনিয়া বচন।
মহাক্ৰোধে বুলিবে লাগিলা ভীমসেন॥
শুন অৰে দুৰাচাৰ দুষ্ট কুলাঙ্গাৰ।
কোন যুদ্ধে ৰাজ্য কাঢ়ি লৈলিহি আমাৰ॥ ১৬৪ ॥
আজন্ম প্ৰভৃতি দুষ্ট কৰিলিহি যত।
তাৰ প্ৰতিফল দিবো আজি সমৰত॥
দুৰ্য্যোধনে বোলে পাপি শুনৰে থুবুড়া।
যুদ্ধ বিনে গৰ্ব্ব কেন কৰস বৰ্ব্বৰ॥ ১৬৫ ॥
দুৰ্য্যোধন নৃপতিৰ শুনিয়া বচন।
উচিত জানিয়া প্ৰশংসিল ৰাজাগণ॥
পাচে দুয়ো বীৰে গদা তুলি একবাৰ।
দুয়ো মহাক্ৰোধে দুই গাৱত প্ৰহাৰ॥ ১৬৬ ॥
গদাক পাটীয়া দুইৰো দুয়ো কোব ধৰে।
দুইকো দুই গদা প্ৰহায় ঠাট্‌ কৰে॥
অগনি বজাৱে গদা পৰিয়া গদাত।
বজ্ৰৰ ওপৰে যেন পৰে বজ্ৰপাত॥ ১৬৭ ॥
দুইৰ দুই গদাক ফুৰাৱে চক্ৰাকাৰে।
চিদ্ৰ পাইলে দুয়ো দুহান্তক কোব মাৰে॥
পৃথিবী উপৰে হেন বীৰ নাহি আৰ।
কুৰু নৃপতিৰ মাৰ সহিবে গদাৰ॥ ১৬৮ ॥