পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ১৬ )

ই সবৰ মহাশোকে।  অন্তৰে পীড়য় মোকে।
আনো মিত্ৰ জ্ঞাতিকুল।  সবে ভৈল নিৰমূল॥ ৭৫॥
বিধি মোৰ ভৈল বাম।  থৈয়া যাইবে লাগে নাম।
আছিল উদয় বিধি।  ভুঞ্জিলোঁ সকলে সিদ্ধি॥ ৭৬॥
হস্তিনা পুৰৰ মাজ।  জম্বু দ্বীপ হেন ৰাজ॥
পাশা খেলাই জিনি পাইলোঁ।  তেহ্ৰয় বৎসৰ খাইলোঁ ৭৭
কৰিলোঁ বিস্তৰ ভোগ।  যত বস্তু দেৱ যোগ্য॥
আসাস্বত মৃত্যু লোক।  সুখ দুখ ভয় শোক॥ ৭৮॥
সবাৰে মাৰিব লাগে।  কিন্তু আমি যাইবো আগে॥
শুন শুদ্ধ বুধ নৰ।  পদ মহা ভাৰতৰ॥ ৭৯॥
কৃষ্ণৰ চৰণে মন।  নাচাৰিবা অনুক্ষণ॥
চাৰা ভাষ ভুষ কাম।  ডাকিবোলা ৰাম ৰাম॥ ৮০॥

পদ।

সময় বদতি শুনিয়োক কুৰুৰায়।
তযু পুত্ৰে কহি হেন মন্ত্ৰ অভিপ্ৰায়॥
বোলে শুনিয়োক যুধিষ্ঠিৰ নৃপবৰ।
নাহ মোৰ সুত ৰথ সেনা ধনুৰ্দ্ধৰ॥ ৮১॥
যুদ্ধৰ সম্ভাৰ মোৰ সবে ভৈল হত।
গদা গোট আছে মাত্ৰ কেৱলে হাতত॥