এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৯)
বীপঞ্চি বাৱয় সব মান্দল দোটুৰা।
শঙ্খ সিঙ্গা বায়া বঝাই নগৰৰ পৰা॥
পৰম প্ৰাৰম্ভে যুধিষ্ঠিৰ নৃপবৰ।
মহাবেগে পাইলা দ্বৈপায়ন সৰোবৰ॥ ৩৫॥
হেন দেখি কৃপ কৃতবৰ্ম্মা বুজি কাৰ্য্য।
অসাৱধানতে খেদি পাইলা ধৰ্ম্মৰাজ॥
কোন কৰ্ম্ম কৰোঁ অদেশিয়ো নৰেশ্বৰ।
দুৰ্য্যোধনে বোলে যায়ো বনৰ ভিতৰ॥ ৩৬॥
বট্ট মূলে ৰহিলা ৰাজাৰ ভিতি চাই।
হাঁহা দুৰ্য্যোধন ৰাজা কি ভৈল বিলাই॥
অসংখ্য নৃপতি যাক থাকে সেৱাকৰি।
দণ্ড চত্ৰ বিচিত্ৰ চামৰ কৰে ধৰি॥ ৩৭॥
যাৰ প্ৰতাপত হস্তি প্ৰমত্ত বাৰণ।
সিসে ৰাজা কিৰীটিয়ে চোৱে সিংহাসন॥
হেমদণ্ড ধৱল চামৰ কৰে ধৰি।
ৰাতি দিনে সেৱা কৰে অনেক সুন্দৰী॥ ৩৮॥
সুবৰ্ণ খাটত হুৱে যাহাৰ শয়ন।
সেৱা কৰি থাকে যাক ৰাজকন্যাগণ॥
মেৰু সমে খানা পৃথিবীৰ যত ৰাজা।
কোথা গৈল লক্ষ নৃপ কোটি কোটি প্ৰজা॥ ৩৯॥
গদা ব্যতিৰেকে আৰ একজনো নাই।
কিনো দুখী কৰি বিধি স্ৰজিলে বিলাই॥
