পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/৮৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭৮
গদাধৰ।


আনা মাতি, চাওঁ মই বাছাক এবাৰ,
দেখা নাই বহুকাল।
ফুকননী—দেখিবাঁ এতিয়া;
আনোঁ মাতি প্ৰাণেশ্বৰ!

(ফুকননীৰ প্ৰস্থান)


বঃ ফুঃ।— অতি শুভক্ষণ।
গদাপাণি কোৱঁৰক পালোঁ সময়ত।
নকৰোঁ পলম আৰু। সভাসদে মিলি
কৰিম যুগুতি আজি।    (চিন্তাযুত)
( গদাপাণিৰে সৈতে ফুকননীৰ পুনঃ প্ৰৱেশ )
বঃ ফুঃ!— (আগবাঢ়ি গৈ গদাক সাবটি ধৰি) গদাপাণি!
গদা।—(উলটি সাবটি ধৰে) ভিনীহিদেৱ!
বঃ ফুঃ।—আছাঁহি লুকাই তুমি,
কিবা কাৰণত?-নালাগে লুকাব আৰু
নাই মোত ভয়।
গদা।—প্ৰাণৰ ভয়ত জানাঁ,
লোৱা নাই গুপ্তবাস; দিওঁ যদি ধৰা,
নহব উদ্দেশ্য সিদ্ধি, নহব উদ্ধাৰ
অৰাজক পিতৃৰাজ্য অত্যাচাৰপৰা;
ইমানেই ভয়।
বঃ ফুঃ।— নাই আৰু সেই ভয়।
কৰিছোঁ যুগুতি পায় যাতো পৰিত্ৰাণ
নিমাখিত প্ৰজা। দিছাঁ আহি যোগদান
যথা সময়ত। যোৱাঁ, এবে ধৰাঁগই