এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২০
গদাধৰ।
পদ্মা।— অবুজ বালক হাঁয়,
কি কৰোঁ উপায়! মাউৰা পোনাটি দেহি,
নেমানে বুজনি।
লাই।—নাহিল দেখোন,
নাহিল আইতা, দেউতাক আনোঁ বুলি
গই?—নাহিল আজিও!
পদ্মা।—ফাটে যেন হিয়া মোৰ!
কি দিম উত্তৰ! নেকান্দিবাঁ লাই সোণ,
নেপায় কান্দিব; বীৰৰ সন্তান তুমি,
নহবাঁ অধীৰ।
লাই।—কাহানি আহিব পিচে?
পদ্মা।—আহিব এদিন।
(লেচাই আৰু আহিনীৰ প্ৰৱেশ)
লেচাই।- (লাইৰ ওচৰলৈ লৰি গৈ)কাইদেও।
চোৱাচোঁ এইটি! (পুতলা দেখুৱায় )
আহিনী।—(কোঁচৰপৰা আৰু এটি উলিয়াই দি) এয়ে এটি, চোঁৱা,
বৰসোণে লবলই, বাঘৰ পোৱালি।
(পুতলা দিয়ে )
লাই।—(অনিচ্ছাত লৈ) পিটিকি ভাঙ্গিম যেন।
পদ্মা।—নেভাঙ্গিবাঁ সোণ।
জুৰুৱাঁ পৰাণ মোৰ, উমলি দুটিয়ে।
লেচাই।—আহাঁ যাওঁ, কাইদেও!
যুঁজাম পুতলা। (লাইৰ হাতত ধৰি টানি লৈ যায়।)
