এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭
জঙ্ঘাসুৰ বধ
আন বাহনত চড়ি যান্ত, বীৰচয়।
আনন্দত পৃথিবীত ভৰি নপাতয়॥ ১২০
দেও দিয়া ৰথত চড়িলা মহাৰাজ।
প্ৰজাগণ মানে নগৰৰ ভৈলা বাজ॥
বিমঙ্গল মিলিলেক আগতে ৰাজাৰ।
বেঢ়ি দীৰ্ঘৰাৱ পাৰে তিনটা মাৰ্জাৰ॥ ১২১
আকাশত কাক গৃধ্ৰ ৰাৱ ফেৰুৱাৰ।
তথাপিতো উলটি নৰহে দুৰাচাৰ॥
নগৰৰ বাজ হৈয়া জঙ্ঘাসুৰ বীৰ।
ঘনে ঘনে ঝঙ্কাৰয় হাজাৰেক শিৰ॥
পাণ্ডৱ-জঙ্ঘাসুৰৰ যুদ্ধ।
পাণ্ডৱৰ সন্মুখে ৰাখিল ৰথখান।
দুৰ্জ্জন মানুষ মাৰি পেশো যম-থান॥
এহি বুলি মহাৰাজ ধৰিলা নিশান।
শুনি বৃকোদৰ ভৈলা কোপে কম্পমান॥ ১২৩
মহাক্ৰোধে ভীমসেনে বোলন্ত বচন।
গুৰু, ব্ৰাহ্মণক তই মাৰিলি দুৰ্জ্জন॥
মোক বান্ধি থৈলি তই দুৰ্ম্মতি অসুৰ।
সিটো দোষে ইবেলি পশিবি যমপুৰ॥১২৪