এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
খটাসুৰ বধ
তাহাৰ পাছত জলে নামিছে অৰ্জ্জুন।
উঠিবাৰ চিহ্ন নাহি দেখো কোন স্থান॥১৪২
থিৱয় মৰিল যেন ভৈল বজ্ৰপাত।
শুখাইল শৰীৰ শ্ৰুতি নাহিকে গাৱত॥
ভীম ইন্দ্ৰ সুত দুইকো বিচাৰি নাপাই।
জল আনিবাক নামিলন্ত দুই ভাই॥১৪৩
অজগৰে মাথা তুলি চাহে টেব কৰি।
জাম্প দিয়া দুভাইক গিলিলন্ত ধৰি॥
পাণ্ডু পুত্ৰগণ বজ্ৰ সম কলেৱৰ।
জীৰ্ণ কৰিবাক নপাৰিলা অজগৰ॥১৪৪
পিট তল কৰি পেট ৰাখিলা লুকাই।
মুণ্ড তুলি অজগৰে ৰৈলা বাট চাই॥
যুধিষ্ঠিৰে দেখে নাসিলেক চাৰি ভাই।
অথন্তৰ ভৈলা বুলি জানিলা নিশ্চয়॥১৪৫
ঋষিক সহায় কৰি দ্ৰৌপদীক থৈলা।
বিবস বদনে ৰাজা তৈকে লাগি গৈলা॥
খোঁজ গুড়ি চিনি গৈয়া পাই সৰোবৰ।
নামিছে জলত দেখে চাৰি সহোদৰ॥১৪৬
উঠিবাৰ চিন নেদেখয় নৃপবৰ।
পিটৰ উপৰে দেখিলন্ত অজগৰ॥
ঢোল যেন পেট, মুখ মেলিয়া আছয়।
পিটব উপৰে ৰহি আহাৰ ভক্ষয়॥১৪৭
