পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬
[২য় অঙ্ক
কৃষ্ণ লীলা

অক্ৰুৰ। যশোদা চেনেহি আই পিতা নন্দৰাজ
 কত কল্প কল্প তপস্যাৰ মহাফল
 এই দুই নৰশ্ৰেষ্ঠ তনয় শোভন
 আপোনা লোকৰ। সামান্য মানুহ ভাবি
 নহব বিকল যেন। যাৰ ৰূপে গুণে
 বনৰ হৰিণা গৰু ডামুৰিও বশ,
 প্ৰকৃতি উজ্জ্বল হয় যাৰ সুমোহন
 সুগঠিত দেহা দেখি। অকল্যাণ, ভয়,
 অলপো নিদিব ঠাই মনৰ মাজত।
 কৰোঁ অনুৰোধ, সানন্দে বিদায় কৰি
 দিয়ক মেলানি। সাত দিন পাছে আকৌ
 ঘুৰাই আনি থৈ যাম সুকলমে।
 কৃষ্ণ। (গোপবালকবিলাকলৈ চাই)।
 যাওঁ ভাই, আনন্দে বিদায় দিয়াহঁক।
 কত সুখস্মৃতি লৈ এৰি যাওঁ আজি
 পুণ্যতীৰ্থ ব্ৰজধাম। বন্ধুৰ দুখত
 দুখিত আমাৰ হিয়া। মোৰ অবিহনে
 মোৰে দৰে আহি যশোদা মাতৃক মোৰ
 আই আই বুলি প্ৰেমে বিগলিত হৈ
 মাতিবাহি। মোৰ দৰে বজাবা সততে
 মোহন বাহৰ বাঁহী, যাৰ মাত শুনি
 গৰু, বৎস, গোপিণী সকলে শান্তি পায়।
 (যশোদালৈ চাই হাতযোড় কৰি)
 আই, মাতৃ মোৰ কৰুণাৰ প্ৰতিমূৰ্ত্তি