পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/৪০৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ছিলষধ। বেশ কবে হন। শবে বুত হেৰে কৰিয়া এৰণ। নৰ ৰুপৰ কিবো হত। বৈৰতাৰ দেখা ৰাজা তোমাৰ পুত্ৰত। যোগীৰে দুৰ্মত তা দিলা হেন গতি। ৰৈৰে ৰাজাসৰে লজিছে মুকুতি। জন্মে জন্মে হে কৃষ্ণ মোৰ ইদেৰ ভাহান বি বিনে গতি নাহিকে। সে নে ৰে ভগবন্ত। এতিলে কত লাগ নাড়ত। বাৰে বাৰে বাৰু কাকত। এহি হি মে তামিলি গাত। গ গ ঘটেছিই। গৰি তৰি ৰৈলা যুধিষ্ঠিৰই চিৰি শুনি। এখন নাৰী। কৰে। সৰে নেয়