এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
কুলাচল-বধ। ২৫৯ ক ভয় কৰি, হৈবে কাতৰ তলু- ইটো গৰিহিত যে বীৰৰ। ত নিযুতে মোৰ, বীগণ মৰিলেক, পাত্ৰ মন্ত্ৰী যত নিৰন্তৰ। ক ভয়ে মই, বিষ্ণুত শৰণ লৈৰে, কীৰ্তি ৰৈবে চন্দ্ৰ দিবাক। মত বাধাবাক্য, আমাক নোবল বা, তই মোৰ পুত্ৰ বংশধৰ। ভ্ৰাতৃ সমে বাপ, কুশলে বহিয়ে তোক, মই চলি যাইবোহ সমৰ। মত বিতলে, আমাৰু মাৰা নাই মোক কেনে মাৰি হৰি। স্তৰ বৰে মোৰ, হুয়াহে অবধ্য কায়, আৰু মই জানো না কৰি। মধুৰ বচনে তোবি, ৰাজা পাতি সিংহাসন দিল। যাগ্যে পাত্ৰ পত্ৰি, সবাকো বচন , যাক যেন কৰে নিজিল। নগৰৰক লৈ, ভাগে গগণে ছিল। ( 20 ) মতে তনয়, পতি চাৰিজন,
