পৃষ্ঠা:কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড.djvu/৬৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬২
কিষ্কিন্ধ্যা কাণ্ড।

তোমাক শাপিলে এবে জীৰে মোৰ স্বামী।
তেবেসে তোমাক শাপি ভস্ম কৰোঁ আমি।
যেন অনিবেলা নকৰয় যেন পাপ।
সীমাদণ্ড থৈয়া আনৰূপে দেও শাপ॥
বাহুৰ প্ৰভাৱে তুমি সীতাক লভিবা।
অগণিত পৰীক্ষায় অযোধ্যাক নিবা।
তযু জায়া সীতা দেবী হন্ত মহাশান্তি
তোমাক বিচুই অল্প কালে এড়িবন্তু॥
মই হেন মৰোঁ হেৰ স্বামী বিযোগে।
তোমাক বঞ্চিবে সিটো দেবীৰ সম্ভোগে॥
বিশ্বাস নযায়া হৃদয়ত দি শাল।
কৰিবা কাতৰ তেহোঁ যাইবন্ত পাতাল।
পাছে কটোক্ষণে সন্ধুক্ষণ ভৈলা বালা।
চক্ষু মেলি কুটম্বক চাহিল নিহালি।
দেখান্ত অঙ্গদ চৰণত পৰি আছে।
সব বন্ধু জনে বেঢ়ি কান্দে আগে পাছে।
ডাইন হতে অঙ্গদ আলিঙ্গি ধৰিলা
বামহাতে তাৰাক ধৰিয়া বোধ দিলা॥
পাৰছেদ কৰি নপাইলোহো ভাৰ্য্যা পোকে
যমপুৰ গৈলে মোক নেৰিবেক শোকে॥