পৃষ্ঠা:কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড.djvu/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
অসমীয়া ৰামায়ণ।


সত্য কৰি জান দদা বচন আমাৰ।
পৰিছেদ কৰি দেখ পুত্ৰ পৰিৱাৰ॥
পটেশ্বৰী লোক দেখা আৰ যত তীৰি।
আজি ধৰি তোমাৰ খণ্ডাবো ৰাজ চিৰি।
সুগ্ৰীৱৰ নাদ শুনি বালী ৰাইৰ কোপ।
আজিতোক মাৰোঁ বুলি কৰয় আটোপ॥
ত্বৰিতে বজাইল বীৰ আৰ্ত্ত নাদ কৰি।
আগ বাঢ়ি বিনাৱন্ত তাৰা পটেশ্বৰী॥

ছবি।

টিকৰ স্বাৱামি মোৰ,  বল বন্ত প্ৰাণেশ্বৰ,
 বানৰ কুলৰ নিজ নাহা।
মাণিক দণ্ডপাট, পৰিহৰি প্ৰভু দেব,
 কি কাৰণে সমৰক যাহা॥
প্ৰাণত অধিক মোৰ,  অঙ্গদ কমাৰ আছে,
 মই আছো শান্তি পটেশ্বৰী।
ইন্দ্ৰৰ পুৰিতো ধিক,  প্ৰকাশ কৰন্তে আছে,
 দেখা ইটো কিষ্কিন্ধা নগৰি॥