সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/৪৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৫
কালিকা পুৰাণ

যত দৈত্য দেৱ   হুয়া এক সাজু
  সবেও কাচিবে লৈলা॥ ২১৪
ভাল ভাল বস্ত্ৰ   হাতে ধৰি অস্ত্ৰ
  সবে সাজু হুয়া ৰৈলা।
তাত পাছে হৰ   বৰৰ সাজক
  কাচিবাক আৰম্ভিলা॥২১৫
সৰ্পৰাজ যিটো   অলঙ্কাৰ দিলা
  তাহাক কণ্ঠে পিন্ধিলা।
নানা বৰণৰ   সৰ্পগণ যত
  সুবৰ্ণ জটে আৰিলা॥২১৬
কতো কতো সৰ্প   দেখি মনোহৰ
  মাণিকৰ জ্বলে কান্তি।
কতো ৰক্তবৰ্ণ   হিঙ্গুল সদৃশ
  নীলকান্তৰ কতো কান্তি॥২১৭
কতো শ্যাম বৰ্ণ   কতোহো হৰিদ্ৰা
  কতো হোৱে গৌৰ বৰ্ণ।
সুৱৰ্ণৰ কতো   বৰণ ধৰয়
 কতো মাণিকৰ বৰ্ণ॥২১৮
পোৱাল বাখৰ   মুকুতাৰ হাৰ
 কতো বৰ্ণ ফটিকৰ।