পৃষ্ঠা:কালিকা পুৰাণ.djvu/১৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭
কালিকা পুৰাণ

দুলড়ী

হৰি হৰি বিধি   নকৰিলা সিদ্ধি
  মোহোৰ মন বাঞ্চিত।
পাৰ্ব্বতীৰ যোগ্য   বৰক নিদিয়া
  সপিলা কাল মুখত॥৭৭
ইটো মিছা বাপ   যেন ঢোৰা সাপ
 নাহিকে মনত তাপ।
দশ মাস গৰ্ভ   ভাৰক বহিয়া
  মই পাওঁ যত তাপ॥৭৮
অকাৰণে তোক   দুখ কৰি মই
  তুলিলো পাৰ্ব্বতী আই।
ইসব দুখক   সুমৰন্তে মোৰ
  শোকে প্ৰাণ ফুটি যাই॥৭৯
সুৱৰ্ণৰ খাটে   শুতি থাকা আই
  দাসীয়ে চামৰ ধৰে।
সুৱৰ্ণ কঙ্কণ   হাতত জ্বলয়
  কণ্ঠে সাত সৰি জ্বলে॥৮০
মৰক কুণ্ডল   কৰে জল মল
  পাৱত নূপুৰ জ্বলে।
দশ আঙ্গুলিত   সোণাৰ আঙ্গুঠি
  হীৰা গলপতা গলে॥৮১