এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৬৪]
আটাসেক দিয়া খঙ্গে পৰিঘা ছানিলা
গিৰিসিত কৰি পাচে ধৰণী লৰিল ॥
ভয় হুয়া চমকিয়া গৈলা নিৰন্তৰ।
পৰিবাক দেখি পাচে জীউ দ্ৰূপদৰ ॥২৮২
দেবগণে বােলে আবে সমুলে বুৰিলা।
পৰিঘাৰ বাৱে বাজ্ঞসেনী নাশ ভৈলা ॥
এহিমতে দেবাসুৰে কৰে হাহাকাৰ।
আকাশত অগ্নি জ্বলে দেখি ভয়ঙ্কৰ॥২৮৩
যাজ্ঞেসেনী বোলে কৃষ্ণ বিষ্ণু গদাধৰ।
পাথগুটি পাণ্ডবযে তােমাৰ কিঙ্কৰ॥
সঙ্কট বেলাত তুমি সবে ৰক্ষাকৰ।
বাৰে বাৰে নাথ দেৱ আমাক উদ্ধাৰ ॥২৮
তিৰীৰ কাৰুণ্যে কৃপা ভৈলা মাধৱৰ।
হৃদয়ত থাকি বুদ্ধি বঢ়াইলা মনৰ॥
হৰি সুপ্রসন্নত বুদ্ধিত না ঘাটিলা।
দুইহাতে ধনুখান তুলিয়া ধৰিলা ॥২৮৫
দেওদিয়া আগবাঢ়ি কোব এক দিলা ।
তিনিখণ্ড হুয়া ভাঙ্গি মাটিত পৰিলা॥
পৰিঘাক নাশ দেখি দেবতা সকল।
জয় জয় ব্যদ্যভণ্ড কৰে কৌতুহল॥২৮৬
