এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৫
ঊষা-হৰণ।
হায় মোৰ প্ৰাণেশ্বৰী তোমাৰেসে ঘৰ বাড়ী
দেখি মোৰ নৰহে জীৱন।
স্কন্ধত ঝুলিক লৈয়া ফুৰিবো ভিক্ষাৰী হৈয়া
যেবে নপাও প্ৰিয়া দৰিশন॥
শুনা সভাসদ লোক মহন্তৰ কেনে শোক
দেখা ইটো স্ত্ৰীৰ কাৰণে।
ত্যজা ইটো আশা পাশ কৃষ্ণ পাৱে কৰা আশ
ৰাম ৰাম বেলা সৰ্বজনে॥১৪৭
অসাৰ সংসাৰ কিছু নালাগে গম্ভীৰ।
অনিৰুদ্ধ আছে যেন মৃতক শৰীৰ॥
ঘনে ঘনে উঠে বীৰ কান্দিয়া কান্দিয়া।
কোথা গৈলি প্ৰাণেশ্বৰী আমাক এড়িয়া॥১৪৮
মৃদঙ্গ মন্দিৰা বীণা নীৰব হইয়া।
আছে খাট পিড়া ঝাৰী সকলে পড়িয়া॥
ধিক গৃহবাস কি কৰিব ধন জনে।
প্ৰিয়া বিনে পথ মোৰ নেদেখো নয়নে॥১৪৯
