এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯১
অসমীয়া মহাভাৰত
যাক ডৰে কৌৰৱৰ ৰাত্ৰি নিদ্ৰা নাই।
পৰ্ব্বতো ভেদিব পাৰে একো শৰ ঘাই॥৮৯৫
নপাৰি গণিবে সমুদ্ৰৰ যেন জল।
নাহি সীমা সংখ্যা যত অৰ্জ্জুনৰ বল॥
বৈসম্পায়ন বদতি শুনিয়ো জন্মিজয়।
শুনি ৰঙ্গ ভৈলা যুধিষ্ঠিৰ মহাশয়।৮৯৬
নৃপতি গণক আদেশিলা মহাবল।
কুৰুক্ষেত্ৰ সমভূমিক লাগি চল॥
যাত্ৰা কৰি যুধিষ্ঠিৰে ধৰিলন্ত দিশ।
দেখি ৰাজা গণত লাগিল উসমিস॥৮৯৭
নমো নমো নাৰায়ণ নিত্য নিৰঞ্জন।
ব্ৰহ্মা হৰে চিন্তে যাৰ অৰুণ চৰণ॥
শুনিয়োক প্ৰভু মই পাতকী দুৰ্জ্জুন।
তুমি সম উদ্ধাৰক নাহি ত্ৰিভুবন॥৮৯৮
এহি মানে আশা কৰি পশিলো শৰণে।
এবে তযু যেন ইচ্ছা আপোনাৰ মনে॥
কহে ৰাম সৰস্বতী এৰি আন কাম।
নিৰন্তৰে নৰে ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥৮৯৯
⸻
