এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮৯
অসমীয়া মহাভাৰত।
দেখি যুধিষ্ঠিৰে আসি সাবটি ধৰিল।
শিৰঘ্ৰাণ কৰি মুখে চুম্বনেক দিল॥৮৮৫
কোলে কৰি মহা স্নেহে বুলিলন্ত মাতি।
আজি ধৰি তোমাক পাতিলো সেনাপতি॥
মোৰ অৰ্থে বাপু তই ঘোৰ সমৰত।
দুৰাচাৰ কৌৰব গণক কৰা হত॥৮৮৬
তোকে আদি কৰি বাপু আমি চাৰি ভাই।
যত ৰাজাগণ মানে তোমাৰ সহাই॥
সবাকো পালিবা তুমি দোৰ্ঘোৰ সমৰে।
ভীষ্ম দ্ৰোণ আদি কৰি বীৰ কৌৰৱৰে॥৮৮৭
তেসম্বে তোমাক প্ৰহাৰয় যত মান।
সি দোষত বাপু নকৰিবা অপমান॥
সুকোমল লৱনু পুতলি সম কায়।
ইহাত বিন্ধিবে নিদাৰুণ শৰ ঘায়॥৮৮৮
পৰাক্ৰমা দ্ৰোণৰ ত্ৰিশূল সম শৰ।
কৰ্ণৰ বানক স্মৰি কাম্পে কলেবৰ॥
শুনি মনে ত্ৰাস লাগে ভীষ্মৰ বীৰত্ব।
এত দুঃখ পাইবি মই পাপিষ্ঠৰ হেত॥৮৮৯
এহি বুলি যুধিষ্ঠিৰে সজল নয়নে।
মাধৱৰ মুখক চাহান্ত ঘনে ঘনে॥
