পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/১৮৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮৭
অসমীয়া মহাভাৰত

দ্রোপদ বিৰাট যে সাত্যকী ধনুৰ্দ্ধৰ।
ধৃষ্টকেতু ৰাজা ধৃষ্টদ্যুম্ন বীৰবৰ॥৮৭৫
জৰাসন্ধ পুত্র সহদেব মহামতি।
শিখণ্ডি সহিতে এই সাত সেনাপতি॥
এসম্বাৰ মােক্ষ ধৃষ্টদ্যুম্ন বীৰ লেখি।
সবাৰাে পালক ধনঞ্জয় প্রাণ সখি॥৮৭৬
সখিৰ পালক বুলি জানিবা আমাক।
সাৰথি স্বৰূপে বুদ্ধি বলে পাৰাে যাক॥
আৰাে এক বচন শুনিয়াে দদা তুমি।
পৰম শােভন কুৰুক্ষেত্র নামে ভূমি॥৮৭৭
তথাত সমৰে মৰে যত বীৰগণ।
দিব্য ৰূপে চলি যাই বিষ্ণুৰ ভূবন॥
তহিকে চলিবা সবে কৌৰৱ সকল।
সেহি ঠানে তুমিয়ো চলিবা মহাবল॥৮৭৮
বৈসম্পায়ন বদতি শুনিয়ো আতপৰে।
কৃষ্ণৰ বচন শুনিলন্ত যুধিষ্ঠিৰে॥
কৃষ্ণৰ বচন সাদৰিয়া মহামতি।
সাত নৃপতিক পাতিলন্ত সেনাপতি॥৮৭৯
সাতকো দিলন্ত দিব্য অলঙ্কাৰ আনি।
দিব্য ৰত্নে পূজিলন্ত বসনে ভূষণি॥