এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৭
অসমীয়া মহাভাৰত।
কৃষ্ণৰ ৰূপত দশো দিশে চমকিল।
হাজাৰ আদিত্য যেন লগে দেখা দিল॥৫৩৫
প্ৰদ্যুম্নক আদি কৰি যাদব সকল।
শংখ সিংঙ্গা ৰাৱত মেদিণী টলবল॥
ধনুক টঙ্কাব কৰি সমৰক জাম্পে।
পাৱৰ সন্ধানে ঘনে ঘনে ভুমি কাম্পে॥৫৩৬
একাদশ ৰুদ্ৰগণে ত্ৰিশূল উঠাই।
প্ৰলয়ৰ মেঘে যেন মহী কম্পা যাই॥
অৰ্জ্জুনে গাণ্ডীব ধনু টঙ্কাৰ কৰিল।
দশো দিশ পুৰিল সাগৰো খলকিল॥৫৩৭
কৌৰৱক ক্ৰোধত যুৰিলা পাশুপত।
সুৰাসুৰ দৈত দানৱৰ গৈল তত॥
মেৰু গিৰি লৰিলেক যত গিৰি বৰ।
মহা ভয়ে খলকিল সপত সাগৰ॥৫৩৮
পথ এৰি উজনিক বহে নদনদী।
পাশুপত অস্ত্ৰবীৰে ধৰিলেক যদি॥
বলোভদ্ৰে হস্তিনা পূৰক ধৰি বলে।
সমুদ্ৰক টানি নেন্ত উভাৰি লাঙ্গলে॥ ৫৩৯
মধ্য সিংহাসনে নিজ ৰূপে ভগৱন্ত।
ধৃতি পুষ্টি কান্তি লক্ষ্মী সমে উপাসন্ত॥
