এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৭
অসমীয়া মহাভাৰত।
এনে পাপী আছিলেক মন্দমতি কংস।
উপদ্ৰপ কৰিলা সমস্তে জ্ঞাতি বংশ॥৪৮৫
তাৰ আগে বাপ মাৱ নবহিলে ভাই।
পাছে আলোচিয়া নিলা আমাক মতাই॥
মই গই দুৰ্জ্জনক বধিলো সমৰে।
সেহি দিনা হন্তে সুখী মথুৰা নগৰে॥৪৮৬
তোৰা সেইমতে দোৰ্যোধনে বন্দি কৰি।
মহাসুখে থাকা পাণ্ডৱক দিয়া ধৰি॥
এতহন্তে গান্ধাৰিণী সমাজক যাই।
দোৰ্যোধন তনয়ক বুলিলা বুজাই॥৪৮৭
শিখাইলেক যত ৰাজনীতিৰ প্ৰমাণ।
কৃষ্ণৰ বচন বেদ বাক্য হেন জান॥
ভীষ্ম দ্ৰোণ বিদুৰে বোলন্ত যত যত।
যদি নকৰস বাপু মোহোৰে শপত॥৪৮৮
বাপৰ শপত দশ কপিলা বধস।
যদি তই কৃষ্ণৰ বচন নকৰস॥
শুনি ৰাজা দোৰ্য্যোধনে ক্ৰোধ মনে উঠি।
গান্ধাৰী মাৱৰ বচনক দিলা পিঠি॥৪৮৯
হেন দেখি ৰোষ কৰি গান্ধাৰীয়ো গৈলা।
কৰ্ণ দোৰ্যোধনে হেন আলোচিবে লৈলা॥
