এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৬
আদি চৰিত
কুম্ভৰ মুখৰ বস্ত্ৰ গুচাইলা যেখনে।
কুম্ভ হন্তে এক সৰ্প উঠিল তেখনে।
ফেটিগোম নামে সৰ্প দেখি ভয় ভীত।
দেখি বৰ ভয় ভৈলা নৃপতি চিত॥৮৫০
সৰ্প ৰাখা বুলি কথা নৃপতি কহয়।
তুমি সন্ত হোৱা মই জানিলোঁ নিশ্চয়।
তজু বাক্য সত্য ভৈল জানিলোঁ আপোনে।
তোমাক মানোক গুৰু মোৰ প্ৰজাগণে।
নৃপতিৰ হেন বাক্য অনিৰূদ্ধে শুনি।
কুম্ভ চুয়া সৰ্প নাশ কৰিলা আপুনি।
হেন দেখি ৰাজা ভৈলা আনন্দ হৃদয়।
অনিৰূদ্ধ মহন্তক আশ্বাস কৰয়।
ভূঞাৰ পুত্ৰক ৰাজা প্ৰশংসা কৰয়।
তাহান্ত বিদায় কৰি ৰাজা চলি যায়।
মাধৱ বদতি কথা শুনা সন্তজন।
অনিৰূদ্ধ ৰৈলা যাই আপোন ভবন॥ ৮৫৫
মায়া সৰ্প গুচাইলন্ত ৰাজাৰ আগত।
সিকাৰণে মায়ামৰা হৈলা সত্ৰ খ্যাত।
ৰাজ পৰীক্ষাত অনিৰূদ্ধ জিকিলন্ত।
এহি কথা সমস্ত প্ৰজায়ে শুনিলন্ত।
সেহিসে কাৰণে অসংখ্যাত প্ৰজাগণ।
শৰণ লৈলেক অনিৰূদ্ধৰ চৰণ।
