পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৮৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮১
আদি চৰিত

অনিৰূদ্ধে তাক পাইব আমাক নপাইব।
অনিৰুদ্ধ সমে যিটো আলাপ কৰিব।
জাতি নষ্ট হইবে সিটো আমাক নপাই।
তান আজ্ঞাকাৰী যত হৈবে লোকচয়॥৭৯৫
তাহানে সহিতে যিটো আলাপ কৰয়।
সিটোজনে কদাচিতো আমাক নপায়।
হেন জানি সৰ্ব্বজনে শুনা মোৰ বাক।
যিটো জনে তাৰ মুখে ভক্তি লভিবেক।
তাহান আজ্ঞায়ে ভক্তি যিলোকে কৰিব।
সেহিলোকে কোনো কালে আমাক নপাইব।
মোৰ ভক্তি নপাইবেক অনিৰূদ্ধে আৰ।
ইষ্ট, মিত্ৰ, শিষ্য যত হৈবেক তাহাৰ।
সিয়ো সবে মোৰ ভক্তি নপাইবে নিশ্চয়।
সত্য সত্যে কহোঁ মই জানা সমস্তয়॥৮০০
শাস্ত্ৰ চুৰি কৰি গৰ্ব্বে এৰিলে সবাক।
সিকাৰণে সৰ্ব্বলোকে বুজিবা ইহাক।
আৰু পৃথিবীত যত ৰাজা প্ৰজা হৈব।
অনিৰূদ্ধ ধৰ্ম্মে সবে বৈৰতা চিন্তিব।
অনিৰূদ্ধে আমি এক বংশে উৎপতি।
মাধৱ সহিতে সবে ভূঞাৰ সন্ততি।
সবাকো এৰিয়া অনিৰূদ্ধ অন্তৰিলা।
স্বৰ্গে পৃথিবীয়ে যেন দুই খণ্ড ভৈলা॥