পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৬৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৫
আদি চৰিত

হেন শুনি বুলিলন্ত নৰনাৰায়ণ।
শঙ্কৰক চাহি পুনু বুলিলা বচন॥ ৬৫৫
নৃপতি বদতি কথা শুনিয়ো শঙ্কৰ।
সমস্তে শুনিলোঁ কথা তোমাৰ বংশৰ।
কিন্তু মনে মোৰ এক আছয় সংশয়।
তুমি আদি কৰি যদি সূৰ্য্য বংশ হয়।
তেবে কৈক গৈলা শাস্ত্ৰখান সূৰ্য্যে দিয়া।
কল্পতৰু তামাক্ষৰ শাস্ত্ৰক দেখোৱা।
তেবে সে প্ৰত্যয় যাওঁ তোমাৰ বচন।
এহি বুলি মৌনে ৰৈলা নৰনাৰায়ণ।
মাধৱ বদতি শুনা সন্ত নিৰন্তৰ।
ৰাজাৰ ইসব বাণী শুনিলা শঙ্কৰ॥৬৬০
আমাক চাহিয়া গুৰু বুলিলা বচন।
শীঘ্ৰে গৈ মাধৱ তুমি আনা শাস্ত্ৰখান।
মোহোৰ গৃহৰ শোৱা শয্যাৰ উপৰে।
গুপ্ত ভাৱে থৈয়া আছো জপাৰ ভিতৰে।
কল্পতৰু শাস্ত্ৰখান ধাতু তামাক্ষৰ।
মোৰ বাক্যে মাধৱ তুমি আনিয়ো সত্বৰ।
হেন শুনি মই চলি গৈলোঁ তৈৰ হন্তে।
আনিলোহোঁ শাস্ত্ৰ গৈয়া প্ৰভু গৃহ পান্তে।
জপা সমে আনিয়া প্ৰভু হাতে দিলোঁ।
নমস্কাৰ কৰি মই সভাত বসিলো॥৬৬৫