এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬২
আদি চৰিত
দূতক খঙ্গিয়া মিছা মাতি শাস্ত্ৰ লৈলা॥
উজিৰে ইসব কথা ভূঞাত কহিলা।
হেন শুনি ভূঞাগণে বৰ চিন্তা কৰি।
মনদুখে ৰহিলন্ত ৰাজাৰ নগৰি।
ভূঞাগণে কল্পতৰু শাস্ত্ৰ নপাইলন্ত।
সুমন্তৰ পুত্ৰে মিছা মীতি ৰাখিলন্ত।
শান্তানুৰ পুত্ৰগণ ৰৈলা সেহি ঠাই।
সুমন্ত পুত্ৰৰ কথা শুনা মহাৰাই॥ ৬২৫
কামৰূপে তুমি ৰাজা তোমাৰ ৰাজ্যত।
ৰামপুৰ নামে গ্ৰাম জগৎ প্ৰখ্যাত।
সেহি গ্ৰামে আছিলন্ত ভূঞা বাঢ়জন।
সমস্তৰে কথা কহোঁ শুনিয়ো ৰাজন।
কৌনজবৰ, ৰঘু, মুকুন্দ, কদম্ব, সুৰথ।
সুন্দৰ, সুৰ, সুৰা, গৌৰৰাজ, মহাৰথ।
লেপ, কেশ নাম এহি ভূঞা বাঢ়জন।
বাঢ়ভূঞা বোলে সবে সুমন্ত নন্দন।
গহীন গম্ভীৰ সবে বিষ্ণু ভক্তগণ।
সন্ত গুণে প্ৰৱৰ্ত্তি থাকয় সৰ্ব্ব জন॥ ৬৩০
সেহি সব ভূঞা মৰি পৰলোকে গৈল।
তাসম্বাৰ প্ৰেতকৰ্ম্ম পুত্ৰগণে কৈলা।
বিভাগ তৈলেক সবে ভিন্ন ভিন্ন মানে।
তোমাৰ আগত ৰাজা কহো বিদ্যমানে।
