এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৫
আদি চৰিত
বৃক্ষে বান্ধি জলে ডুবাই থৈলা নৌকা যত।
সমস্তে প্ৰজাক ৰাজা তুলিলা বামত॥৫৪৫
আপুনি এৰিলা প্ৰাণ জলত সোমাই।
দিক্ৰং বাসিনী গঙ্গা উপায় নাপাই।
আত্মবধ, পিতৃবধ, তাতে ৰজুগণ।
দিখৌৱে নলৈলা তাক কৰি কোপ মন।
কূপে পেলাই সেহি ধন তথাতে ৰাখিয়া।
দিখৌও গৈলেক তৈৰ হন্তে অন্তৰিয়া।
কূপতে ৰহিলা অসংখ্যাত ৰত্নগণ।
অদ্যাপিও কূপ মধ্যে আছে সেহি ধন।
এহিমতে মৰিলেক ৰাজা আৰিমত।
নগৰক গৈলা নৃপতিৰ প্ৰজা যত॥৫৫০
যেন মতে আৰিমত নৃপতি মৰিল।
সেহি কথা প্ৰজা মনোহৰত কহিল।
হেন শুনি মনোহৰে পিতৃক আনিলা।
পিতা পুত্ৰ দুয়ো পাচে আলচ কৰিলা।
পাত্ৰ মন্ত্ৰী ভাঙ্গিলেক পুৰণিসবক।
নগৰৰ বাজ কৰি খেদাইলা সবাক।
পিতা পুত্ৰ দুই মন্ত্ৰী নগৰত ৰৈলা।
মন্ত্ৰী হৈয়া দুয়োখান নগৰ পালিলা।
অৰাজা দেশক মন্ত্ৰী হুয়া পালিলেক।
সিকাৰণে সৰ্ব্বজনে ভূঞা বুলিলেক॥৫৫৫
