পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৫৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫০
আদি চৰিত

দুয়োজনে শৰ প্ৰহাৰন্ত ঘনেঘন।
লৱৰন্তে যায় পশু নিবিন্ধয বাণ॥ ৪৯০
হেন দেখি মহাখঙ্গে আৰিমত ৰাই।
আগ বাঢ়ি শৰ এক প্ৰহাৰিলা যায়।
বেগে পশু অন্তৰিলা সেহি সময়ত।
শৰৰ সম্মুখ ভৈলা ৰাজা ময়মত।
বিম্বা শবদে শৰ কণ্ঠত পৰিলা।
ময়মত ৰাজাৰ শিৰক ছেদিলা।
ঘোঁৰা হন্তে উফৰি পৰিলা ময়মত।
হেন দেখি মহা শোকে ৰাজা আৰিমত।
ঘোঁৰা হন্তে ঝাপ দিয়া এৰি ধনু শৰ।
পিতৃক চাহিয়া ৰাজা কান্দিলা বিস্তৰ॥ ৪৯৫
অনেক প্ৰকাৰে গুণ বৰ্ণাই বৰ্ণাই।
পিতৃৰ চৰণে পৰি কান্দে মহাৰাই।
হিয়া ধাকুৰিয়া কান্দিলন্ত নৰেশ্বৰ।
প্ৰজায়ে ক্ৰন্দন শুনি চাপিলা ওচৰ।
পাত্ৰ মন্ত্ৰী সেনাগণ সবে লগ লৈলা।
মৰি আছে ময়মত ৰাজাক দেখিলা।
সমস্ত কান্দিলা পাত্ৰ মন্ত্ৰী নিৰন্তৰ।
পাচে সুস্থ হুয়া আৰিমত নৰেশ্বৰ।
লোহিত তীৰত ৰাজা চিতাক নিৰ্ম্মিলা।
ময়মত নৃপতিক চিতাত তুলিলা। ৫০০