সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:আদিচৰিত.djvu/৫১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৭
আদি চৰিত

হেন দেখি আনন্দিত ভৈলা ময়মত।
বিহা দিলা কন্যা তীৰ্থ ৰাজা লোহিতত।
যৌতুকে সহিতে বিধিৱতে বিহা দিলা।
কন্যা লৈয়া ব্ৰহ্মপুত্ৰ নিজ থানে গৈলা।
নিজ নিজ দেশে চলি গৈলা ৰাজাচয়।
দুই পুত্ৰ সমে ৰাজা ৰৈলা নিজ ঠাই।
ৰতনপুৰত ৰাজা আনন্দে-ৰহিলা।
কতোদিন ময়মতে পৃথিবী পালিলা॥ ৪৬০
একদিনা মনত গুণিলা নৰপতি।
মন্ত্ৰীসমে আলচ কৰিলা মহামতি।
দুই পুত্ৰ ৰাজা হৌক মোহোৰ ৰাজ্যত।
বিভাগ কৰিয়া দিবো প্ৰজাগণ যত।
মই বিদ্যমানে বিভাগিয়া দিবোঁ ৰাজ।
মোৰ অন্তে পুত্ৰ দুইৰ মিলিব অকাজ।
হেনয় আলচ কৰি মন্ত্ৰীয়ে সহিতি।
সমুদ্ৰ মন্ত্ৰীক পঠাই দিলন্ত তৰিতি।
নগৰ নিৰ্ম্মিয়ো লোহিতৰ সমীপত।
হেন শুনি মন্ত্ৰী চলি গৈলেক তৰিত॥ ৪৬৫
বিশ্বম্ভৰ ৰূপে শিৱ আচে যিথানত।
তান নামে নগৰক নিৰ্ম্মিলা তহিত।
বিশ্বনাথ নামে দিব্য নগৰ কৰিলা।
ময়মত ৰাজা দেখি সন্তোষ লভিলা।